Buduj relacje z Quizletem
Quizlet to aplikacja dla pamięciowego uczenia się – słówek, pojęć i definicji, itd. – za pomocą fiszek, tworzonych samodzielnie lub „pożyczanych” od innych.
Zasady działanie Quizleta opisano już wielokrotnie. Nie będę zatem powiększać tego zbioru. Zamiast tego polecam instrukcje opublikowane w Komputer Świat (bardzo szczegółowe; jedyny mankament: artykuł ukazał się w 2016 roku, od tego czasu zmieniła się grafika aplikacji, trzeba na to uważać); albo na skróty: o Quizlecie w Quizlecie.
Dziś jednak nie o tym, jak lepiej uczyć się słówek, stolic świata czy budowy jachtu, tylko o budowaniu klasy / grupy oraz podtrzymywaniu i doskonaleniu relacji między uczniami. Ludzie w różnych zespołach chętniej i lepiej uczą się i pracują w atmosferze bezpieczeństwa psychologicznego i dobrej współzależności*, wynikających m.in. z reprezentowanej przez zespół wrażliwości społecznej**. Ta zaś pojawia się, gdy członkowie grupy (tu: uczniowie w klasie) po ludzku znają się i – w efekcie – pozbywają się uprzedzeń, ufają sobie i wykazują skłonności do zachowań altruistycznych.
Każdy nauczyciel ma jakieś swoje sposoby budowania dobrych relacji między uczniami. Ostatnio, przy okazji początku roku pojawiło się w przestrzeni medialnej wiele poradników tego typu***. Ja postaram się pokazać, jak wykorzystać w tym celu tytułową aplikację. Dlaczego akurat Quizlet? Po pierwsze, żeby promować nietypowe zastosowanie typowych narzędzi cyfrowych – o powodach była mowa TUTAJ. Poza tym, Quizlet jest dla proponowanych ćwiczeń źródłem wartości dodanej. Daje możliwość współpracy (współtworzenie fiszek), a także uatrakcyjnia ćwiczenia przez dygitalizację (nowe technologie), mobilizację (zadania wykonywane od ręki, z użyciem smartfona) i zróżnicowaną gamifikację (w „Grawitację” i „Dopasowywanie” można grać całą klasą, w grupach i indywidualnie, rywalizując w czasie rzeczywistym i w dłuższej perspektywie).
Pora na przykładowe ćwiczenia.
Moja wizytówka. Nauczyciel prosi uczniów o zdjęcia typu profilowego (potrzebne konto nauczycielskie, płatne) lub wskazanie preferowanego awatara (zwierzę lub superbohater, z którym uczeń identyfikuje się; ulubiona postać filmowa lub literacka itd. – do wybrania z obrazkowych zasobów aplikacji). Do tego można dołożyć np. „3 przymiotniki, które dobrze mnie opisują” czy „książka, której nigdy nie przeczytam”. Nauczyciel tworzy zestaw „wizytówkowy” i zachęca uczniów do zapoznania się z nim, przy wykorzystaniu różnych funkcji Quizleta (przy okazji może to być ćwiczenie językowe):
Na kolejnej lekcji można tak przygotowanymi fiszkami**** zgrać np. w Dopasowanie:
Albo w Grawitację:
Twoja wizytówka. Pamiętasz taką grę towarzyską „Gdyby A był(a) zwierzęciem / filozofem / europejską stolicą / niedzielnym obiadem / itd., był(a)by …”? Ta gra bardzo dobrze nadaje się do realizacji w fiszkach Quizleta. Dzielimy klasę na grupy i każdej polecamy zająć się jednym obszarem skojarzeń (zwierzę / filozof / europejska stolica / niedzielny obiad / itd.) dla opisania koleżanek i kolegów z klasy.
Tak przygotowanymi fiszkami można bawić się na wszystkie wymienione wyżej sposoby. Dodatkowo, można poprosić autorów skojarzeń o wykładnię (dlaczego Ania kojarzy Wam się z …).
Moja wizytówka zmienia się. Wizytówka każdego z uczniów nie musi mieć stałej zawartości. Obrazki i skojarzenia mogą zmieniać się zarówno dla urozmaicenia quizletowych gier (które mogą stać się stałym elementem lekcji, nie tylko wychowawczej), jak i z innych ważnych powodów pedagogicznych. W tym drugim przypadku imienne fiszki mogą być uzupełniane o mające znaczenie dla ucznia cytaty / złote myśli albo o odpowiedzi na pytania: Na jakiej lekcji w zeszłym tygodniu nauczyłe/łaś się czegoś naprawdę fajnego? czy Na co chciał(a)byś móc poświęcać więcej czasu? Takie przeredagowywanie fiszek, połączone z refleksją na forum klasy / grupy lub indywidualną (wpis na blogu; krótka wypowiedź) może być elementem ćwiczenia uważności (ang. mindfulness), o czym jeszcze będzie w kolejnych wpisach.
Czy to wszystkie pomysły? Oczywiście, że nie! Ale stawiam tu kropkę i zachęcam do samodzielnego wymyślania.
I jeszcze krótkie post-scriptum.
W klasach / grupach licznych warto znaleźć sposób na „porcjowanie” tego typu działań. Nie ma bowiem niczego gorszego dla budowania bezpieczeństwa psychologicznego jak audytorium setnie znudzone przy n-tej fiszce (jeśli to akurat moja fiszka, to trochę mi przykro, że nikt nie uważa). Można „porcjować” korzystając z funkcji Quizleta. Na przykład test na obrazku niżej ustawiono na „2 z 10 pytań”. Przy takim ustawieniu (zakładka OPCJE) będzie potrzebna wykładnia dla 2 – a nie dla 10 – skojarzeń.
Można też poprosić, by każda grupa pracująca nad skojarzeniami (ćwiczenie Twoja wizytówka) przygotowała je tylko dla członków innej grupy, nie dla całej klasy. Wtedy na kolejnych lekcjach można bawić się tylko jednym – małym – zestawem.
*doceniają to również światowi giganci. Warto zapoznać się z raportem Aristotle zrealizowanym w 2012 przez Google;
** więcej o tym i innych czynnikach wpływających pozytywnie na pracę grupy TUTAJ.
***Nauczycielom doradza, m.in. Centrum Edukacji Obywatelskiej. Fajny wpis do poczytania również na blogu Creativity Killed the Class.
**** Role przykładów wzięli na siebie członkowie zarządu Fundacji wIEm. Niektórzy nawet nie wiedzą, że się zgodzili ^.^